سوپ بُرش به یک سوپ اسلاوی(اوکراینی) به اسم هاگ وید برمیگرده که از گیاهی با همین نام درست می شده و در لهستان که همسایه اوکراین بوده هم رواج داشته و اون رو ترش مزه میخوردن چون ترش بودن غذا برای لهستانی ها یک فرهنگ به شمار می اومده و موجب سلامتی اون ها به دلیل جو حاکم بر منطقه زندگیشون می شده.
محبوبیت این سوپ در طول قرن نوزدهم و بیستم به‌علت رشد سیاسی و فرهنگی روسیه، گسترش سرزمین‌های این امپراتوری و موج مهاجرت به خارج از کشور از زادگاه اسلاوی خودش فراتر رفت.
با گسترش روسیه و در برگرفتن بخش‌های شمالی و مرکزی اوراسیا، سوپ برش به فرهنگ غذایی بسیاری از کشورها، از فنلاند گرفته تا قفقاز و ایران، آسیای مرکزی، چین و آلاسکا راه پیدا کرد و حتی به نوعی به یکی از غذا های ملی روسیه تبدیل شد!
نسخه اوکراینی این سوپ با نان سیر و چربی گوشت مزه دار میشه و نسخه روسی با نان گندم سیاه خورده میشه.
این سوپ در مناطقی مثل ایران با لبو درست میشه.
هنگامه بهزاد
